zaterdag 14 mei 2011

De laatste anderhalf jaar....

Manneke, manneke, alweer 1,5 jaar vandaag! Nooit gedacht dat ik zo veel van iemand zou kunnen houden!
We hebben heel wat meegemaakt voordat jij echt in ons leven zou komen en we 9 lange maanden vol verwaching op jou konden gaan wachten. De eerste weken vreselijk spannend en daarna genieten en het niet kunnen afwachten hoe jij zou zijn en hoe het zou zijn om voor het eerst papa en mama te worden. Zo speciaal, niet te omschrijven hoe dat voelt. Zo veel moois, en dan nu na anderhalf jaar, kan elk moment jou kleine zusje geboren worden! Wie had dat verwacht, snel maar zo geweldig na wat we voor jou hebben meegemaakt. Ik kan niet wachten om ook jou zusje in mijn armen te houden, en van jullie samen gaan genieten. En om voor de tweede keer papa en mama te worden is niet anders dan de eerste keer. Het blijft zo spannend maar nu ook hoe reageer jij op nog een kindje in huis, om je papa en mama te moeten "delen".
Je snapt het jaloers zijn nog niet omdat je nog zo jong bent, en dat is een groot voordeel voor jou. En naar andere kleine kindjes ben je altijd zo lief. Knuffelen en kusjes geven dat doe jij de laatste dagen in overvloed. En zo lief spelen en lekker gek doen! Maar je kan natuurlijk ook heel boevig zijn! Als je iets pakt waar je niet aan mag komen ga je zo staan dat ik het niet zie, maar als ik het dan af wil pakken loopt je heel hard weg, en dat gaat je elke dag beter af! Terwijl ik met de dag langzamer word omdat je zusje elke dag een beetje meer in de weg zit. Nu kunnen jullie samen al mama pesten, dat zal wat worden straks! Maar dat eigenwijze is stiekem heel erg leuk, ik moet er ook vaak om lachen en probeer dat dan zo te doen dat jij dan niet ziet maar dat is nog best lastig. Je bent een slim en handig ventje, je legt zonder enige moeite de houten treinrails aan elkaar, stapelt blokken en bouwt nog hogere torens van duplo, je maakt de vreemdste geluiden tijdens het spelen met diertjes, en auto's blijven favoriet, maar zelf een boekje lezen als je op je buik ligt op de grond en brabbelt er dan op los. En natuurlijk achter de poes aan zitten en ook de poes ontkomt niet aan jou knuffels en je kwijlerige kusjes. Je zegt nog weinig maar snapt heel veel van wat wij zeggen. Ga maar naar boven, en jij loopt naar de hal, en klimt de trap op. Ga maar op de bank zitten en jij luistert. Meestal, of je loopt hard de andere kant op.... Zo zijn er nog heel wat dingen, te veel om op te noemen. Maar alles bij elkaar ben je een heerlijk ventje! En dan straks ook nog eens een grote broer! Het is gewoon onbeschrijvelijk hoe blij we zijn met jou en hoe mooi ons leven is sinds jij bij ons bent!


Liefs Mama

Geen opmerkingen:

Een reactie posten